خسته ام از این همه درد و ملال/ عمر فانی ناورد با خود مجال/میوه این رفت وآمد حرص و جوش/ چند صباحی خوردنیست، ما کو کمال؟
گر پی آرامشی در زندگی/نفرتی داری ز زنده مردگی/کن قناعت در ره سخت هدف/قله ای که اندروست جاودانگی
چیست جاودان کادمی وصلش شود/ تا به وصل آن دلش محکم شود/نی شود آرام دل از هر هوس/ زان که فردا دیگری جایش شود
فکر و ذهنت پر ز شوق وصلتت/نیست وما در خلافش ثروتت/ نقطه وصل تو باشد خالق لا فانیت/ صاحب کل خزائن وعده داده روزیت
درباره این سایت